Το νόμισμα είτε εθνικό είτε ενωσιακό δεν έχει καμιά διαφορά όταν στο καπιταλιστικό σύστημα "δεν υπάρχει κρίση" και ύφεση.Όμως στις κρίσεις
ίσως -ίσως διότι λαμβάνοντας υπόψη και τις αστικές τάξεις που είναι παντού ίδιες- το εθνικό νόμισμα να παίζει κάποιο θετικό ρόλο σε μια βαθιά ύφεση με τις απαραίτητες πάντα προϋποθέσεις ανάπτυξής του.Το μόνο σίγουρο είναι ότι από τότε που μπήκαμε στην ΟΝΕ, το βιοτικό επίπεδο αποδεικνύεται υπερδανεικό και δυσβάστακτο μαζί με τις δεσμεύσεις -ελλείψεις για τη χώρα μας στην αυτάρκεια- της συνθήκης του Μάαστριχτ και το δανεικό είναι δανεικό πως να το κάνουμε.Το γεγονός και μόνο ότι τα μεγάλα συμφέροντα υποστηρίζουν το ευρώ θα πρέπει να μας ωθεί προς το αντίθετο, στην έξοδο από αυτό.Ωστόσο η αντίφαση θα υπάρχει και σ' αυτή τη "λύση", αλλά τουλάχιστον ο αγώνας θα συνεχίζει να κινείται.
