Ο αριστερός ξέρει εκ των προτέρων τι τον περιμένει αλλά αγωνίζεται

Οι αριστεροί που άλλαξαν στρατόπεδο, στην ουσία ποτέ τους δεν πίστεψαν στα ιδανικά της Αριστεράς.Απλώς ξεκίνησαν, ακολουθώντας τις ιδέες της εξαιτίας μιας συγκεκριμένης κουλτούρας, που αρχικά δεν τους επέτρεπε να προσχωρήσουν στον συντηρητισμό και ακόμη χειρότερα πιο πέρα.Παρ'όλα αυτά, όταν ξεκινούν να κολυμπήσουν σ' ένα απέραντο ωκεανό αδικίας με την βεβαιότητα να σωθούν μες την αβεβαιότητα και στο τέλος ετοιμάζονται να πνιγούν, είναι ηλίου φαεινότερον η εξέλιξη.Γιατί χωρίς να είναι έτοιμοι από πριν, ιδεολογικά και ψυχικά, το ότι ίσως και να θυσιαστούν (και θυσία σημαίνει ένα σωρό πράγματα, από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα) για τους υψηλούς στόχους της Αριστεράς και του εργατικού κινήματος, είναι φυσικό και επόμενο να αυτομολήσουν και να φανούν κατώτεροι των περιστάσεων.Περισσότερη απλούστευση γι' αυτό το φαινόμενο δε γίνεται!