Πως φτάσαμε ως εδώ

Το ίδιο το σκοτάδι μεταφορικά είναι ο πραγματικός φασισμός.Επειδή δεν το βιώνουν όλοι το ίδιο, καλό είναι νομίζω να το αναφέρω πληροφοριακά.Προσωπικά μεγάλωσα σχεδόν μόνος μου ανάμεσα σε αδιάφορους κακεντρεχείς τύπους, που συνειδητά ή ασυνείδητα μισούσαν με σφοδρότητα καθετί απλοϊκό και φυσιολογικό.Παρορμητικά πάντα αντιστεκόμουν ( ευτυχώς που υπάρχουν πάρα πολλοί που το έκαναν και συνεχίζουν να το κάνουν ) και έτσι, ταλαιπωρήθηκα από κάθε τους λόγο και από κάθε τους πράξη.Παραλίγο να λυγίσω, αλλά για κάποιο λόγο, αυτό δε συνέβη.Παρ'όλα αυτά, πάλεψα με όλες μου τις δυνάμεις, πέρασα δια πυρός και σιδήρου και έμαθα όσα χρειάζεται ένας άνθρωπος που θέλει να τα έχει καλά με τον εαυτό του και με τους άλλους.Κυρίως όμως για να νιώθω δίκαιος και άξιος.Έτσι ήμουν από παιδί.Ήθελα να βλέπω το δίκιο, τίποτα άλλο.Οι κύκλοι μου όμως και το σύστημα έμοιαζαν σαν να μου τo είχαν απαγορεύσει.Γι' αυτό λοιπόν γράφω κάποια πράγματα.Για ορισμένους, ίσως περίεργα, για κανέναν άλλο λόγο.Αν το κάναμε όλοι αυτό, να αντιστεκόμαστε, δεν θα ξαναφτάναμε ποτέ εδώ...