Ομορφιά μισή

Η ομορφιά είναι ακόρεστη στην παγανιά μαθαίνει,τη σύνεση δεν την μπορεί και χάνεται στη ζάλη.Τόσες φορές τη λάτρεψαν και αυτή γυρίζει πλάτη, την ηδονή σαν κυνηγά μα κάθε μέρα κι άλλη.Πρώτη και απροσκάλεστη υποταγή ποθεί στα κάλλη, τρυπώνει όπου δει χαρά κι ομορφιά γεμάτη, τη διαβολή κάνει σπορά μεγάλη.Φωτιά και μένος την κοιτά την ευτυχία την άλλη και παγερά ιδέα μεγάλη έχει σιωπηλά πως ομορφιά καμιά άλλη δεν υπάρχει.Αχ ομορφιά μισή το σώμα σου δεν φτάνει, την ολοκλήρωση ζητά που είναι η ψυχή η μεγάλη!