Να είμαστε το πιο
ευλογημένο απ'όλα τα πλάσματα,
να έχουμε νου, μιλιά, αγαθά και
να αλλάζουμε την ευλογία με τον
κανιβαλισμό για ένα ηδονικό εγώ
που τελικά αργοπεθαίνει.Αν δεν
είμαστε πραγματικά καταραμένοι
τι άλλο μπορεί να είμαστε άραγε
μέσα σ' αυτό το απαράλλακτο
κυνήγι που συνεχίζεται αιωνίως;
