Πόσα ταξίδια στη ζωή του νοερού της σάρκας,
το τελευταίο το γύρισα με μια αρκούδα αντάμα.
Όλη την ώρα φώναζε, σταματημό δεν είχε
να αποκτήσει τ' αγαθά τα σαρκικά ζητούσε.
Το μυστικό κατάλαβα πως πρέπει να τη δαμάσω
γιατί κακιά δεν ήτανε και δάκρυζε για δίκιο.
Παρέα σαν πηγαίναμε, άρχισα να της διαβάζω όπως
διαβάζει η μάνα στο παιδί για να του δώσει λόγο.
Σιγά σιγά κατάλαβε κι έμαθε όλα να τα ψυχανεμίζει
και από τότε φίλοι γίναμε για το ιδεατό ταξίδι!
